Φωτό: Τα τρένα του Οσβάλντο(Osvaldo)
Η προδοσία
με το μαλλί σου να πέφτει στους ώμους σου
και με δυό μάτια που ανοίγουν τους δρόμους σου
βαδίζεις πάλι με βήμα γερό
γίνεσαι φλόγα μα γύρω νερό
κάποιος σε τύλιξε σφιχτά με υποσχέσεις
μ' άμμο δε χτίζονται παλάτια ούτε σχέσεις
η προδοσία δήθεν σε δυναμώνει
μα η δύναμή σου αισθάνεται μόνη
πίσω απ' τ' αυτί βάζεις λίγα μαλλιά σου
φωνάζεις στο φόβο μη χαθεί η λαλιά σου
όλα στημένα, καλά δουλεμένα
θαμμένη αλήθεια, θαμμένη σε σένα
πολλούς ξεγελάς μα κάποιοι σε ξέρουν
είναι αυτοί που το ίδιο υποφέρουν
αυτοί που ξεγέλασαν κάποτε εσένα
στις ίδιες ράγες τώρα γίνατε τρένα
μα δεν υπάρχει κανένας σταθμός
μόνο αυτός ο απαίσιος ρυθμός
των χτυπημάτων που όλο κι αυξάνονται
καθώς τα τρένα αρχίζουν να βιάζονται
κάποτε τ' άκουγες στο τζάμι γερμένη
μ' ένα χαμόγελο για εκεί που πηγαίνει
τώρα η συχνότητα είν' αυτή της καρδιάς σου
και μουσκεμένη από δάκρυα η ποδιά σου
συχνά οι σκέψεις σου αλλάζουνε ύφος
τραμπάλα μαύρου και άσπρου συνήθως
μα κάθε μαύρο αργεί να κατέβει
και άσπρα ρούχα να βάλει γυρεύει.
ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ
