Μαρία Κατσοπούλου:Τα ποιήματα της τρελής! Και για μένα θα πεις πως ήμουν άλλη μια Μαρία ανάμεσα στις χιλιάδες Ανάμεσα στις νεκρές σου ερωμένες...

Και για μένα θα πεις
πως ήμουν άλλη μια Μαρία
ανάμεσα στις χιλιάδες

Ανάμεσα στις νεκρές σου ερωμένες
Νεκρά γράμματα τα "σ'αγαπώ"
καμένες λέξεις σε παλιά ημερολόγια

Τα ημερολόγια που πέταξες
τα δάκρυα που δεν έκλαψες
κι ενα άδειο ποτήρι μπίρας στο τραπέζι

Θα είναι ό,τι με θυμίζει
ό,τι έχεις δικό μου
κι ό,τι στο εξής θα μισήσεις.

ΑΠΟ "ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΗΣ"

Μαρία Κατσοπούλου
Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2009

Η Μαρία Κατσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται στο χώρο του βιβλίου.

Γιάννης Ρίτσος: Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα. Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νιώσουμε πως λείπουν.

Γυναίκες

Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε. Σηκωνόμαστε απ' την καρέκλα και λέμε:
«Κουράστηκες πολύ σήμερα», ή «άσε, θ' ανάψω εγώ τη λάμπα».

Όταν ανάβουμε το σπίρτο, εκείνη στρέφει αργά πηγαίνοντας
με μιαν ανεξήγητη προσήλωση προς την κουζίνα. Η πλάτη της
είναι ένα πικραμένο βουναλάκι φορτωμένο με πολλούς νεκρούς -
τους νεκρούς της φαμίλιας, τους δικούς της νεκρούς και τον δικό σου.

Ακούς το βήμα της να τρίζει στα παλιά σανίδια
ακούς τα πιάτα να κλαίνε στην πιατοθήκη κι ύστερα ακούγεται
το τραίνο που παίρνει τους φαντάρους για το μέτωπο.

Γιάννης Ρίτσος

(Από τη σειρά «Παρενθέσεις» 1946-47, «Ποιήματα» τομ. Β' 1961)