Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

οι κόρες του χτύπου και των βρεγμένων ονείρων αυτές που στεριώνουν ηπείρους που αφήσανε πίσω...οι παράνομες που γεννούν τα μέλλοντα ...


ΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ

στην Diana Bellessi και στην Eliana Ortega

οι άρρωστες γυναίκες που έπαιξαν με γαϊδάρους
αυτές που έσκαψαν τάφους στις παλάμες ενός κεραυνού
αυτές οι μόνο φωνή που αποκοιμήθηκαν στα ηλιακά κέντρα
οι πεινασμένες για τα πάντα
οι εγκυμονούσες με τα πάντα
οι κόρες του χτύπου και των βρεγμένων ονείρων
αυτές που στεριώνουν ηπείρους που αφήσανε πίσω
οι κόρες με πιπέρι στις δεκαπέντε προδοσίες τους
αυτές του ψωμιού προς δέκα λεπτά χωρίς καφενείο
αυτές που έχουν σειρά επισκέψεως με δουλειές του θανάτου
οι αιώνιες μητέρες στις αίθουσες επισκέψεων των φυλακών
οι κουρσεμένες, με το κουκουλωμένο πρόσωπο, που τρώνε
υποσχέσεις
οι τρομερές μοναχούλες στις αίθουσες του χορού
οι παράνομες που γεννούν τα μέλλοντα
οι υπάλληλοι που έπνιξαν τους πρίγκιπές τους
οι μαντρωμένες
οι απροστάτευτες, οι νεκροθάφτρες
οι καλυμμένες με σκόνη που πίνουν εκτός ωραρίου
οι λιγάκι κατακτημένες
τα κοριτσάκια που είναι ντυμένα με γαλάζια σάβανα
αυτές που ράβουν τον κόσμο για να μη τον κομματιάσουν
οι γυναίκες με νύχια σαν χάρτες που μεγαλώνουν
τα θηλυκά με τα μαλλιά-ταφόπετρες
(μεγαλύτερες κι απ’ την ίδια τους τη λεηλασία)
αυτές που τρέχουν στις γωνίες, που κινούν μαριονέτες,
αυτές που έφεραν χώμα δεμένο στις τσέπες τους
αυτές που ποτέ δεν επέστρεψαν
αυτές που δε φαίνονται ποτέ
αυτές του ποτέ δεν είναι αργά
αυτές του ενώπιος ενωπίω χωρίς προθεσμία αναμονής
οι βασίλισσες στα πάρκα και τους οχετούς
όλες αυτές οι γυναίκες που μου ’ρχονται με όλες τους τις
κοπώσεις
όλες, στα κρυφά: οι ερωμένες
και σύντροφοί μου.

Enrique Falcón
Μετ. Κώστας Βραχνός